De gezichten van Rio

Uitgestrekt op de drukke stranden in Brazilië, met een verse kokosnoot in de hand, kijkend naar de paraderende badgasten. Eerst in Buzios, een stadje ten noorden van Rio. Ooit ontdekt door Brigitte Bardot, van wie een bronzen exemplaar prijkt op een sokkel aan de haven. Daarna in het grote Rio op Ipanema beach met zijn bekende verkopers. Uitgedost met de verkoopwaar en ondersteunende kleding.
Schreeuwend door de megafoon probeert een man Acaí, een hippe vruchtendrank die iedereen gulzig tot zich neemt vanwege de vermeende anti-oxidanten, te verkopen. De Acaí-man. Ineens komt de geur van gegrilde gamba’s je tegemoet vanuit de plastic bakken van de gamba-man. Een stukje verderop prijst iemand fanatiek zijn waren aan aan een stel nee-schuddende toeristen, de tassen-man. Een oude man slentert voorbij met een grill in zijn hand en een zak met kaas over zijn schouder, de kaas-man. In een wit gewaad en met een koelbox onder zijn arm slalomt hij tussen de vele mensen door, de broodjes-man. Al snel herken je de gezichten van de verkopers, probeer je wat uit en voor je het weet lig je met een volle buik op het strand.
Ipanema is een mooie, dure wijk. Straten vol enorme bomen en pittoreske straatsteentjes. De wijk is bezaaid met dure boetiekjes en verse fruitsap-barren.. Het is niet alleen pracht en praal. Niet ver van Ipanema liggen favella´s, sloppenwijken. Met een tour kun je een aantal bezoeken. Ik had even mijn twijfels, want je wilt niet binnen lopen met het gevoel van ´aapjes kijken´, maar heb het toch gedaan. Het wordt uitgevoerd door een aantal bewoners van deze wijken en met het geld dat ze ermee verdienen, ondersteunen ze projecten binnen de favella. Ook willen ze hiermee het slechte imago van de favella verminderen. Het was erg interessant door de smalle, met huizen volgebouwde, straten te lopen. Alles is bovenop en onder elkaar door gebouwd. De algemene regel qua electriciteit is dat je niet betaalt, maar aftapt bij een ander. Zo ontstaat een wirwar aan draden die door de smalle gangen krioelen. Halverwege de tocht knalt er vuurwerk, een waarschuwingsteken voor de drugsdealers dat de politie op komst is. Na het zien van de waargebeurde film ‘City of God’, is dit een minder geruststellend idee.