Tango in de taxi

Terug naar Buenos Aires....een busrit van 18 uur. De buschauffeur dekte me persoonlijk toe met een zachte fleece-deken en legde een kussen in mijn nek. Maaltijden werden geserveerd met een glas wijn en in de avond werd champagne aangeboden om de eindeloze rij films die getoond werden door te komen.

Paul, een goede vriend uit Nederland, wachtte me op in Buenos Aires. Het hele weekend samen door de stad gelopen, verkeerde bussen genomen naar dubieuze wijken, marktjes afgestruind en uiteraard restaurants en cafés rijkelijk bezocht.
Het is moeilijk om Buenos Aires te verlaten. Het blijft elke dag weer geweldig om je onder te dompelen in de drukte van deze wereldstad. De 2,8 miljoen mensen die door deze stad gonzen.
De goede restaurants, waar je zonder probleem om middernacht binnen kunt stappen om uitgebreid te eten. Tango-muziek die in sommige wijken op elke straathoek klinkt. Empanadas in vele smaken en vormen die gulzig door de Argentijnen worden opgepeuzeld. Eindeloze rijen voor de bus. Niet voordringen zoals in Nederland. Om met de bus mee te mogen, moet je wel over muntjes beschikken. Zodra je je grote teen op de eerste trede hebt gezet, scheurt de bus al weg. Wankelend loop je de bus in en gooi je je muntjes in de betaalautomaat. Als je geen muntjes hebt, wordt je zonder pardon de bus uitgezet. Bankbiljetten wisselen is ondenkbaar in de ogen van de chauffeur. De stad van de mate…overal en altijd wordt mate gedronken. Een soort thee met blijkbaar veel opwekkende effecten. De mate wordt in een kop geplaatst (vaak gemaakt van kalebas) en wordt overgoten met heet water. Na 2 slokken is het op en wordt er weer nieuw water bijgegoten. Naast de mate-beker dragen de Argentijnen dan ook een thermosfles met heet water.

Mate drink je niet alleen, maar deel je met iedereen om je heen. Zo krijgt de buschauffeur een slokje, de buurvrouw achter je en de oude meneer voor je. Iedereen sabbelt aan hetzelfde rietje.

In een grote stad is veel afval. Buenos Aires heeft er wat op gevonden. Elke avond worden afvalsorterende daklozen met trucks de stad ingereden. Omringd door grote zakken vol vuilnis zitten ze op de stoep en sorteren het afval. Plastic, papier, blik, ijzer en hout wordt gesorteerd. De rest wordt teruggeveegd in vuilniszakken en op straat gezet. In principe een goed idee. De daklozen verdienen geld, er wordt gerecycled en er is minder afval. Maar soms ook een triest aanzien als moeders het afval sorteren en haar kleine kinderen in de nacht tussen het afval dolen.

En de leukste taxi-chauffeurs van de wereld rijden door Buenos Aires! Altijd een lach en een praatje. Nadat Paul zijn foto-tas in de taxi had laten liggen, dacht hij dat het voor altijd zou verdwijnen, maar de taxi-chauffeur kwam hem een paar uur later persoonlijk afleveren!

Op mijn laatste dag had ik nog maar 10 peso op zak en vroeg de taxi-chauffeur te stoppen zodra we de 10 peso bereikten. Hij schudde driftig zijn hoofd. Hij wilde dat ik veilig zou aankomen en dat ik een goede indruk zou krijgen van de Argentijnen. Dat heb ik zeker!!