24 April 2008

Gehaktballen

De grensovergang Chili - Peru heeft de nodige gebruiksaanwijzingen. Vanuit Chili word je met een oude Amerikaanse auto, die harder rammelt dan goed voor hem is, de grens over gezet. De taxichauffeur dirigeert je van het ene kantoor naar het andere.....Streng-ogende mannen in strakke uniformen kijken fronsend van mijn paspoort naar mijn gezicht. Uiteindelijk wordt de stempel gezet en mag ik verder hobbelen met de oude auto. Ik word afgezet bij een bus. Een lokale bus blijkt, wat inhoudt dat er meer mensen inzitten dan dat ooit bedoeld was.
Op elke straathoek stopt de bus en stromen meer mensen de bus in. Omstebeurt houdt een van deze personen een presentatie over een fantastisch product. En niet geheel toevallig verkoopt deze persoon net dat product! Tandenborstels, pennen en boeken passeren de revue. Mijn mede-passagiers laden zich vol met deze geweldige artikelen.

Een ongeschreven regel met reizen in deze wc-loze bussen.........als er een toilet bij de stop is, maak er gebruik van! Je weet nooit hoe lang het duurt voor de volgende stop. Braaf doe ik dat en ook drink ik liters water om hoogteziekte zoveel mogelijk te vermijden.
In Arica is me beloofd dat de busrit 6 uur zou duren, dus met een gerust gevoel sla ik de laatste stop over. Ik heb het geweten! De busrit duurt 11 uur en dit was blijkbaar de laatste stop voor de komende 5 uur. Alle pogingen de chauffeur te overtuigen te stoppen falen. Terwijl de mannen vanuit de deuropening plassen vervloek ik even het feit dat ik een vrouw ben.


Rond middernacht komen we aan in Arequipa, een stad omringd door vulkanen. Ik zoek een hotel en vind een topplek, middenin het centrum vlakbij Santa Catalina, een mooi klooster uit de 16e eeuw, kleurig en groots. Ontzettend lief en behulpzaam personeel en een eigen kamer met ontbijt...voor 4 euro! In Santa Catalina kun je uren rondwandelen. Erg rustgevend en mooi.
Mijn geweldige hotelkamer toch weer snel verlaten voor een tocht naar het dorp Chivay. Een lange tocht door de bergen met verschillende landschappen en dieren, specifiek voor elke hoogte. Knabbelend op een coca-lolly en coca-thee drinkend, stijgen we tot 5000m. Snel buiten adem en duizelig als je je teveel inspant, maar verder gelukkig nergens last van.

Turend naar de mooie uitzichten op besneeuwde vulkaantoppen en de schattige Alpaca´s (soort lama´s) in de open vlaktes, welke 20 min later in de vorm van schattige gehaktballetjes op mijn bord liggen tijdens de lunch.

Chivay ligt middenin een vallei. De route is spectaculair met mooie uitzichten. Vanaf de top van de berg heb je een mooi uitzicht over het uitgestrekte dorp in de groene velden.
De kou bestrijden in een hotspring waar schandalige toeristen ervoor hebben gezorgd dat de locals en toeristen nu apart moeten baden. De nacht is koud ondanks al mijn kleren, 8 dekens en een eigengemaakte kruik.
Volgende dag condors spotten in de canyon. De 100 km lange Colca Canyon is met zijn ruim 3000 m diep een van de diepste canyons ter wereld. Geweldige uitzichten en het geluk van vele condors die suizend over je hoofd vliegen.

5 Comments:

Anonymous Anonymous said...

wow suuz
dit lijkt wel een reis rond de wereld met suzanne......
errug mooi allemaal.
geniet er nog maar goed van!!!!
groetsels van esther

Friday, 25 April, 2008  
Anonymous Anonymous said...

Hi Suzanne,
Weer mooie en spannende verhalen en prachtige foto's. Heb je zelf al achter het weefgetouw gezeten?
De oma's en opa genieten ook van je verhalen.
Groetjes,
Papa

Tuesday, 29 April, 2008  
Anonymous Anonymous said...

Heeee,

Mooi he, ik ben er weer helemaal als ik je verhalen en foto's lees en zie.... en ik wil dan ook weer terug. Neem je coca-snoepjes mee? (stiekem), zijn geweldig na een dinertje waarbij je weer te veel gegeten hebt.

Groeten en een dikke kus,
Yvon en Paul

Thursday, 01 May, 2008  
Anonymous Anonymous said...

Hey suus!
Goede invulling van mijn eindeloos durende nachtdienst om even vanaf november 2006 tot nu te lezen wat je allemaal hebt meegemaakt.
Mooie foto's ook!
Ik heb toevallig in mijn vorige nachtdienst een paar honderd (of duizend) foto's gezien van mijn collega die naar Argentinie en Antartica is geweest.
Argentinie overweeg ik nu ook om heen te gaan, maar Antartica zal ik toch nog even geduldig voor moeten sparen. Of nog maar een paar keer happy feet kijken, haha.
Maar goed, veel te lang berichtje eigenlijk.
Veel plezier nog, waar je ook bent of heen gaat.

Dikke brasa Karin

Thursday, 01 May, 2008  
Anonymous Anonymous said...

Suuz,

Wat maak jij toch super mooie foto´s, gecombineerd met je mooie beeldende verhalen kan ik mij een goede voorstelling maken van je avontuur.

Fantastisch!


Anja

Tuesday, 06 May, 2008  

Post a Comment

<< Home