Honden verzamelen

Het schip verlaten na een omhelzing van de zorgzame bootslui en met een groep van de Navimag naar Pucon gereden om de zeebenen van ons af te schudden. Een levendig dorpje aan de voet van vulkaan Villarrica (2871m) vol outdoor-activiteiten. En genoeg opties om uit te hijgen na je uitputtende trip. Op het terras met de befaamde ´latte caramel´, weken in een van de vele hotsprings, zonnen aan het glinsterende meer of het verzamelen van honden. De vele straathonden kijken je hoopvol aan als je langsloopt. Als je wat tegen ze zegt, komen ze kwispelend naar je toe en volgen je op de voet. Een andere straathond ziet dat, denkt dat er wat te halen valt en sluit aan...en zo loop je binnen een paar minuten in een zwerm van straathonden door de straten. Helaas was ik nog niet fit genoeg voor het beklimmen van de vulkaan. Maar als goed alternatief met een paard de velden en bossen rondom de vulkaan verkend. Galopperend door het vulkanische zand langs de rivieroevers, klimmend door de bergen en sjokkend door de dichte bossen. ´s Avonds de pijnlijke spieren in een hotspring laten bijkomen. In het stikdonker in een diepe vallei in het dampende water....met een paar lichtjes om je heen.

Na een paar dagen klaar voor de nachtbus naar Santiago. Mijn plannen veranderen elke dag. Tevreden bekijk ik steeds mijn nieuwe reisschema om het vervolgens binnen enkele dagen door te krassen. Overal ontmoet je backpackers met nieuwe ideeën. Door hun enthousiasme kun je bijna niet weigeren en voor je het weet zit je weer in de bus naar de volgende bestemming.
En zo beland ik dus in Santiago. Een grote drukke stad met mooie pleinen, volle parken, vrolijk geverfde muren, vismarkten en verse fruitsappen! En mijn eerste museumbezoek is een feit.In Valparaiso, een stad vlakbij Santiago, mijn leven gewaagd in de treintjes. De stad is gebouwd op vele heuvels. Om verdere spierpijn te voorkomen, kun je met houten treintjes naar boven en naar beneden. De twijfel aan de veiligheid is groot als tijdens de steile rit de cabine luid kraakt, alle kanten op beweegt en je door de halfrotte houten vloer de rails kunt zien. Echt iets voor mij.