Kapmessen en koperdieven

De patiëntenpopulatie op de SEH is divers. De meest uiteenlopende gevallen worden binnengebracht of opgehaald door de ambulance.

Veel verkeersslachtoffers, die meestal tijdens het spitsuur binnenstromen door de veelvoud aan bromfietsers hier. Over het algemeen blijft het beperkt tot fracturen aan de benen en wat schaafwonden, maar natuurlijk ook de zwaardere gevallen. Erg genoeg zijn er vaak kinderen bij betrokken die in hun groen-wit geruite bloesjes op weg waren van of naar school.
Opvallend is dat er zoveel mensen met intoxicaties komen. Meestal zijn het Hindoestanen. Jonge meiden, maar ook mannen die pillen of giftige dranken innemen in een poging tot zelfdoding. Zo is er een favoriet onkruidbestrijdingsmiddel, Gramoxone, waarvoor zelfs een protocol ligt op de afdeling. De reden waarom men dit inneemt, ligt vrijwel altijd in de relatiesfeer….verlaten door vriend, ruzie met vrouw…..Tijdens bezoekuur wordt er boven het bed van de patiënt verder ruzie gemaakt. Niet echt bevorderlijk voor de hele toestand en dus moeten wij er dan voor zorgen dat het bezoek snel het pand verlaat.

Gedetineerden (uit het cellenhuis zoals ze het hier noemen) met allerlei klachten worden naar binnen geduwd door een aantal agenten. Bij opname worden ze aan het bed vastgemaakt met boeien en zit een wakende politieagent op een houten kruk ernaast. Ondanks deze maatregelen ontsnappen ze geregeld. Als de agent even in slaap sukkelt, spurt de dief weg en verdwijnt via het raampje in de badkamer.

Zwangere vrouwen die komen om te bevallen of omdat er een miskraam dreigt. Een eventuele foetus wordt in een nierbekken in de spoelkeuken gelegd. De eerste keer schrok ik behoorlijk toen ik onwetend een nierbekken optilde en daar een onvoldragen kind in zag liggen. Afgelopen dienst hadden we een foetus gevonden in de wasbak. Herkomst onbekend. Absurd verhaal. Placenta’s worden verzameld in een emmer en eenmaal per dag naar het mortuarium gebracht.

Verder uiteraard mensen die een CVA hebben gehad, hartklachten hebben, astma- of cara exacerbaties….Mensen die mishandeld zijn tijdens een gevecht op straat, maar ook uitzonderlijke gevallen: een vrouw die een aantal keren in haar heup was geschoten door haar man, een buschauffeur die door zijn collega in elkaar was getimmerd, een man die tijdens een roofoverval in zijn penis was geschoten, een oma van in de tachtig die door de nóg oudere buurvrouw met een kapmes op haar hoofd was geslagen, een meisje dat een aantal keren was gestoken en met het mes in haar nek de afdeling binnen werd gebracht.

Vreselijke brandwonden. Dat is altijd heel naar. Mensen schreeuwen het uit van de pijn. Zo hadden we onlangs een man die had geprobeerd koper te stelen van een hoogspanningskabel. Met zijn kettingzaag probeerde hij het uitstekende stuk af te zagen. Niet handig en schreeuwend werd hij even later binnen gebracht door de ambulance.

Tijdens een dienst kwam er een jongen met een slangenbeet. Per jaar worden er ongeveer 100 personen met een slangenbeet binnengebracht. Er schijnen er minimaal 3 keer zoveel te zijn, maar het meerendeel gaat naar traditionele genezers. Op mijn vraag waar ze anti-gif bewaren, werd gezegd dat men dat niet gebruikt, aangezien de meeste slangen niet dodelijk zijn. Je bent dus mooi het bokje als nét die dodelijke slang zijn tanden in je zet. De complicaties worden behandeld en daarna gaan ze naar de afdeling Chirurgie, want soms is een amputatie de enige oplossing. Het verbaast me, want er valt weinig te snijden als het gif door je lichaam raast.

Ontzettend afwisselend en spannend.......... en soms iets te spannend!