Pão....ofzo

Het feesteiland na drie dagen verlaten en terug naar Salvador gevaren met de klotsende catamaran.
Het eiland bestond weer alleen uit zand. Overdag zonnend met een kokosnoot en elke avond feest op het strand. De dansvloer werd afgebakend door tientallen stalletjes met een varieteit aan vers exotisch fruit. Superdrankjes werden ervan gemaakt, voor de liefhebber met wodka erin.

Geweldige dagen gehad en bijzondere mensen ontmoet. Als je alleen reist ontmoet je veel mensen, maar het betekent ook veel afscheid nemen van bijzondere mensen. Je trekt intensief met iemand op en dan komt er een dag dat je afscheid moet nemen. Af en toe is dat toch wel moeilijk, omdat je weet dat het in principe forever is.

Nog een belangrijke les geleerd op het eiland. Ik schijn al een maand met een stalen gezicht en heel overtuigd 'een penis met kaas' te bestellen, denkende dat ik 'een broodje met kaas' bestel. Pijnlijk! Ik krijg de uitspraak van het woord 'pão' maar niet onder controle, dus voortaan mompel ik maar wat.

Morgen de grote dag! Dan vlieg ik naar Rio de Janeiro. Het wordt een decadent kort bezoek, want zal er precies 1 dag zijn! Ik vlieg er even heen voor het Oud & Nieuw feest en dan vertrek ik weer. Maar het was de goedkoopste optie en het lijkt me waanzinnig speciaal! Een klein detail die roet in het eten kan gooien: we vliegen in de avond, dus mogen geen vertraging hebben, anders wordt het een triest feest op het vliegveld.
Ik ken inmiddels veel mensen die ook in Rio zullen zijn. We hebben nog de illusie dat we met z´n allen gaan, maar of we elkaar kunnen vinden tussen 2 miljoen mensen...........