Bruine billen

Inmiddels Salvador verlaten en met een enorme catamaran naar Morro de Sao Paulo, een eiland voor de kust, gevaren, Een tocht van drie uur die bekend staat als ´heftig´ aangezien de zee onrustig kan zijn. Na een kwartier op de boot kreeg ik al een beetje spijt van mijn keuze. Ik was omringd door dikke oude Duitsers die heel veel bier dronken, ziek werden en daarna reistabletten wegklokten met het resterende bier. En daar zat ik tussenin met het idee naar een rustig eiland te gaan. De zee was inderdaad heftig, want ook ik begon langzamerhand wat groen te worden, terwijl ik er eigenlijk nooit last van heb.

Helaas is mijn bikini niet meegekomen naar het eiland. Had hem te drogen gehangen in de pousada en ik denk dat hij daar nu nog hangt. En op een eiland is een bikini toch een van de eerste levensbehoeften. Dus dan maar een nieuwe aanschaffen! Degenen die weten hoe de bikini´s in Brazilië eruit zien, weten dat dit een regelrechte ramp is! Ik kan het geen bikini´s meer noemen, maar ze worden wel onder deze naam verkocht. Denk dat Barbie ze wel past. Maar geen andere keuze, niet te kieskeurig zijn en kopen wat je enigszins past....ook als het kanariegeel is. En dat is het. Maar mijn billen worden in ieder geval bruin, dat is zeker!

Mijn zwangere zandvlo is wel meegekomen naar het eiland. Hij vergezelt me al de hele trip. Heb er eerlijk gezegd niet veel last van, maar soms jeukt het ineens erg. Zal het weer laten onderzoeken als ik terug ben in Parbo.

Qua geld is het nog steeds niet helemaal gelukt. De enige pinautomaat op het eiland staat vlak naast mijn hotel, maar hij is kapot. Hoeveel pech kun je hebben? Mijn hele backpack ondersteboven gegooid en alle (broek)zakken nagekeken. Gelukkig ben ik niet al te georganiseerd en heb ik her en der nog wat kunnen vinden. Morgen schijnt de monteur te komen, laten we het hopen, anders wordt het zand eten en afwassen in het hotel! Maar gelukkig is er van beide genoeg te vinden.