Werelds alleen

De afgelopen week was erg gezellig, maar inmiddels zijn de twee meiden weer in Paramaribo en reis ik alleen door Brazilië. Heb het gevoel dat ik tijd voor mezelf moet hebben. Klinkt misschien wat zwaar, maar het is een bijzonder jaar voor me geweest met veel veranderingen en rigoreuze keuzes.



En hoe leuk ik Suriname ook vind, ik wilde liever in Brazilië blijven.
Uiteraard leent het land zich zeer goed voor backpacken. Er is genoeg te zien en je kunt je ook makkelijk verplaatsen voor niet al te veel geld. Naast de geweldige stranden die ik zeker nog aan ga doen, wil ik een aantal steden en dorpen bezoeken. Helaas was een vliegticket naar Salvador nog steeds te duur (ivm kerst), dus nu ga ik vanuit Belem bustochten maken.

Ik moest de eerste dag wennen aan het alleen zijn, maar vind het nu helemaal prima. Ik vermaak me uitstekend, kom reizigers tegen uit alle hoeken van de wereld. Gisteren met twee Duitsers gaan lunchen, ´s avonds met een Koreaan en een Zweed de stad in geweest, vanmorgen met een Colombiaan ontbeten. Maar alleen vind ik ook prima. Heb alweer meer plannen dan dat ik uit kan voeren. Ga dadelijk de stad verder verkennen en pak vanmiddag een lokale bus naar een strand in de buurt. De Brazilianen die ik tot nu toe heb ontmoet, zijn erg vriendelijk. Ondanks dat ze je niet verstaan, willen ze je allemaal helpen, ook ongevraagd. Ze pakken je meteen vast en slepen je mee naar het een of ander.



Je moet wel creatief zijn. Met Engels, Frans, Spaans, enkele woorden Portugees en vooral veel gebarentaal probeer ik mezelf verstaanbaar te maken. Het lukt over het algemeen altijd, kost alleen wat tijd. Ik sta de hele dag vanalles uit te beelden onderwijl woorden roepend om mijn gebaren te ondersteunen....in de hoop dat het Portugese woord lijkt op het Engelse, Franse of Spaanse woord.



Gaat helemaal goed komen deze week!