22 December 2006

Zandhappen

De tocht naar Lençóis Maranhenses was strak gepland. Bij het regelen van het vervoer was tegen iedereen een andere tijd gezegd. Zo stond de een om 4 uur in de ochtend met zijn tas buiten te wachten, een ander om 5 uur of 6 uur en uiteindelijk vertrokken we om 7 uur.

Na een paar uur rijden waren we in Barreinhas. Bij aankomst direct ingecheckt in een pousada (hotel) en een uur later weer uitgecheckt......Wijziging van de plannen! Ook wel het meest charmante aan backpacken: je bent ´s avonds altijd ergens anders dan waar je die ochtend dacht heen te gaan.
Vanuit Barreinhas met een boot naar Caburé gevaren. Het was een paar uur varen met een speedboat. Een geweldige tocht met mooi uitzicht over de zandduinen, varend door stukken jungle, langs de mangrove en kaaimannen in het water voor de extra spanning. Halverwege de tocht uitgestapt en door de zandduinen gewandeld.



Het gebied staat erg bekend om zijn zandduinen en de meertjes die zich tussen de duinen vormen door de regen.......helaas is het geen regentijd en is er geen meertje te bekennen. Maar de zandduinen zelf zijn al erg indrukwekkend. Ze komen soms tot 40 meter hoogte. Een klautertocht in het losse zand, en als je het opwaaiende zand en de hitte kunt trotseren is het zeker een mooi uitzicht op de top en nog leuker om naar beneden te springen!



Naast de zandvlakte was er weinig. Heel af en toe een hutje waar mensen woonden. Kwamen een man tegen die een gat aan het graven was op zoek naar water voor zijn beesten. Onderweg veel huiden en skeletten van reptielen moeten ontwijken.



Zandknarsend de boot weer ingestapt en doorgevaren naar Caburé, een erg klein dorpje dat gevangen ligt tussen de oceaan en de Prequiças rivier. Onder het genot van zonsondergang gezwommen in de rivier, die zo zout was dat je bleef drijven. Heerlijk ontspannend, ware het niet dat het zout ook zo lekker prikt in wondjes. En mijn enkels zien er gehavend uit door de vele opengekrabte muggenbulten.
De rest van de avond gevuld met het eten van vers gevangen vis en het drinken van heerlijke Caipirinha´s.



Morgen verder met een 4x4 richting Jeri. Volgens de Lonely Planet is dit de mooiste route van Brazilië. Dus dat belooft wat!

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

koel, koel, koel!

liefs,
Corné

Monday, 25 December, 2006  

Post a Comment

<< Home