28 March 2008

End of the world!

Ushuaia.....de zuidelijkste stad ter wereld. Vanuit de haven varen grote cruiseschepen en ijsbrekers naar Antarctica. Veelal zijn de schepen gevuld met gepensioneerde Amerikanen die het luttele bedrag van 5000 dollar neerleggen voor deze bijzondere reis van 10 dagen. Ook een aantal backpackers kan zich niet beheersen en telt trillend de vele biljetten die de touroperators gretig in ontvangst nemen. De overige bezoekers in Ushuaia kijken mijmerend toe en beloven op een dag terug te komen om deze trip te maken.


Ushuaia ligt op de rand van het nationale park ´Tierra del Fuego´. Vuurland. De naam is aan het gebied gegeven door de eerste zeereizigers die vanuit Europa door het Beagle-kanaal voeren en enorme kampvuren van de Indianen zagen. Op eerste paasdag heb ik een wandeling gemaakt door het park. Aangezien mijn ouders dit jaar geen paaseieren voor me konden verstoppen, heb ik mezelf getrakteerd op een paashaas. De hele wandeling heeft hij in mijn rugzak meegedeind. Na de wandeling uitgepuft op een rots en de haas opengepeld bij de oren. Een grote hap genomen en ter plekke uitgespuugd. Duidelijk waarom hij in de aanbieding was!
Door de constante wind verandert het weer constant en zuchten de inwoners diep als elke toerist vraagt wat de weersvoorspelling is. Het is simpelweg niet te voorspellen. De luchten zijn bijzonder. Dreigende wolken, afgewisseld door een strakblauwe hemel, kletterende hagel gevolgd door een regenboog. Four seasons in one day.

Vanuit het Nationaal Park naar het einde van Route N3 gelopen, waar de weg van 3079 km door Argentinië eindigt.Terwijl bussen Amerikanen en Japanners me inhaalden, besloot ik de laatste kilometers te lopen. Ondanks de vele toeristen is het een bijzondere plaats om te zien. Velen eindigen op dit punt hun lange reis....op de motor door Zuid-Amerika, het bezoeken van het laatste continent Antarctica, fietsend door de wereld. Bijzondere mensen met bijzondere verhalen.

Het park is een ruig gebied met heldere meren en rivieren, dichte wouden, gletsjers en met sneeuw bedekte ijstoppen. Het is het eerste Nationale Park van het land dat aan de kust ligt en is 63.000 hectare groot. Het park strekt zich uit van het Beagle kanaal in het zuiden tot aan de Chileense grens in het noorden.


De volgende dag naar de Husky-fokkerij geweest. De fokkerij bestond uit een dertighal honden aan palen gebonden, sommigen liggend in hun eigen ontlasting. Druk kwispelend, blaffend en rollend op hun rug met hun voorpoten in de lucht trappelend om aandacht. Felblauwe of diepbruine ogen, sommigen een combinatie hiervan, een blauw en een bruin oog. Zelden zo´n indrukwekkende en lieve honden gezien. Wat kan ik zeggen....ik wil nu ook een Husky!

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Hallo! Ik ben Wangbu. Ik ben uit de Filipijnen. U hebt een interessant blog. Ik ben blij dat ik bezoek hier.

Friday, 04 April, 2008  
Anonymous Anonymous said...

Hee suuzke,

je weet wel dat husky's niet bekend staan om hun trouw...... toch? Maar mooi zijn ze!

Gave foto's weer, dat wordt een prachtig fotoboel als je thuis bent....

Kus vanuit een nachtelijk eindhoven, werd nogal laat gebeld namelijk,

VON

Saturday, 05 April, 2008  

Post a Comment

<< Home