Donderende gletsjers

De gletsjer Perito Moreno is een van de bekendste van Argentinië. Hij is 14 km lang en eindigt in een fjord waar het ijs 55 m dik en 5 km breed is. Per dag schuift de ijsmassa 1 tot 2 meter verder. Dit kan waargenomen worden door het gekraak van de over elkaar schuivende ijsbrokken enerzijds, anderzijds breken op regelmatige tijdstippen grote ijsbrokken van de gletsjer af die met donderend geraas in het blauwe Argentinomeer vallen.

Spectaculair om mee te maken als er een brok in het meer dondert en langzaam verdwijnt. Ik herinner me dat ik ooit Floortje Dessing heb gezien bij deze gletsjer, met tranen in haar ogen. Ik kreeg vooral tranen in mijn ogen omdat ik heel erg moest plassen.....

Volgende dag door naar Ushuaia...18 uur met de bus. Maar ondertussen stelt alles onder de 20 uur niet veel meer voor. ´Even naar de volgende stad´.

Om in Ushuaia te komen moet je even de grens met Chili over. En Chili is streng! Geen fruit of groenten, geen dairy foods mogen het land binnen worden gebracht. Zat ik daar, eindelijk eens goed voorbereid op mijn busreis, met een halve fruitstal en een pak kaas. Ik kreeg een half uur de tijd om alles op te eten.....of weg te gooien. Met een buik vol bananen, appels en pruimen, afgedekt met een laagje kaas stond ik voor de Chileense douanebeambte. Burp. In totaal 4 keer de bus in en uit...Argentinië uit, Chili in, Chili uit, Argentinië in......en mijn paspoort weer gevuld met een berg prachtige stempels.