Surinaamse kids

Mijn woorden zijn even op, maar sommige beelden behoeven geen tekst….

Nieuwsgierig komen ze uit allerlei hoeken gerend als het vliegtuig in de jungle landt. Met hun blote billen hollen ze door het binnenland van Suriname. Stoer kijken ze in mijn camera om daarna wild lachend naar het resultaat te komen kijken.

Fanatiek borstelen ze de pannen totdat het pijn doet aan je ogen, vissen ze het avondmaal bij elkaar, springen over de rotsen naar de rivier en kijken je vanuit het water uitdagend aan….’kom je baden?’ waarna ik voorzichtig op handen en voeten achter ze aan klauter.

Ze pakken je hand vast en staren je eindeloos aan, vallen in slaap in je hangmat, proberen je haren netjes te vlechten met een enorme klittenbol als resultaat.

Schalen, potten en pannen balanceren ze op hun hoofd, hun kleine zusjes en broertjes meetrekkend over de zandpaden in het dorp.

Ik kniel op de grond om wat te pakken en binnen een seconde klamt een klein jochie zich aan me vast en geeft me een enorme kus op mijn oor. Even klappert mijn trommelvlies, maar voel me vereerd.

Afijn, toch weer te veel woorden….de kids van Suriname…ze verdienen een ere-plaatsje op mijn blog….bij deze.