29 November 2007

Dag poppie!

Terwijl ik me onderdompel in de bureaucratie en van het ene kantoor naar het andere wordt gesnauwd, wachtend op een verblijfsvergunning, geniet ik van elk moment dat ik in Sur ben. Wat is hier nu zo leuk??? Hmm, goede vraag. Een vraag die wij elkaar ook regelmatig stellen. Het ene moment raak je gefrustreerd, maar juist die kleine dingen maken me zo blij. Als ik in de reggae bus naar huis rijd, als de papegaaien met veel gekrijs vechten om het beste plekje in de palmbomen rond het ziekenhuis, de brandende zon op je huid en de verlossende regenbuien daarna, de gesprekken met allerlei mensen op straat. Zo liep ik vandaag een gebouw binnen om te schuilen voor de regen. Een oude portier zat te wiebelen op zijn stoel en begon tegen me aan te praten. De man had veel interessante dingen te vertellen en toen het droog was stond ik nog altijd met hem te praten. Ik denk dat hij het goed omschreef. In Suriname kun je ademen. Je mag rommelen, er zijn niet te veel strikte regels. Ik denk dat het zoiets moet zijn…..het is een gevoel. Een goed gevoel.

Ik ga mijn vrienden hier enorm missen, de maatjes die je elke dag ziet en met wie je een band opbouwt. Vrienden afkomstig uit de hele wereld. Vrijwel iedereen zit hier alleen en daardoor word je snel elkaars familie. Je leven draait om elkaar. Een tijdelijke relatie, maar wel een hele hechte. Ik zal het ´he poppie´ missen, waarmee mijn Surinaamse vrienden me vrolijk begroeten.
Een bosje bloemen siert mijn kamer, gekregen van mijn lieve huisgenoot. Gepropt in een lege pot Wippy pindakaas. Als dank voor de leuke tijd samen. De tweede keer Suriname is zowaar nog beter bevallen dan de eerste keer. Er gaan weer tranen rollen bij mijn zoveelste vertrek.
Inmiddels word ik tweetalig bijgeschoold door mijn Surinaams en Spaans sprekende vrienden. Dat leidt uiteraard vaak tot hilariteit. Zo vroeg een Surinaamse vriend onlangs of hij ons kon bonken. We keken hem vol verbazing aan en stamelden…’nou nee’. Maar hier betekent het of men je even thuis af moet zetten. Een T-shirt heet een trui, een hemdje een okselmouw, een trui een blouse, deodorant een okselstick. Een streetparty bestaat uit een groep jongeren die in de kofferbak van een auto zitten met enorme luidsprekers en bier in literflessen. Een verborgen ei is een ei met een deeglaagje eromheen. Een onderbroek is weer een ouderwetse directoir. Hier ga je voor vakantie naar het binnenland ipv naar het buitenland. Het buitenland is hier Nederland.

And just some words in English. I will miss you guys!! You have been a great part of my life in Suriname. Don’t know if we will see eachother again some day, but I will always think about the time we spent in Paramaribo. The evenings in Zanzibar, chatting the time away with Borgoe and Parbo, dancing in ZsaZsaZsu, Salsa moves at Havana Lounge, the rides in your oversized cars, the fancy dinners, the language issues we had…..I am glad we finally achieved to be in the newspaper! Thanx for the memories!

En nu op naar Aruba…….een paar dagen ´bijkomen´ aan een mooi wit strand, de eerste stap terug richting Nederland. Tot gauw! x

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Ons huisje is stil, jou hangmat is leeg. De zanzi is niet meer het zelfde. mijn leuke huisgenoot(& mijn lieve moeder :-)) is opweg naar huis.

De vele feestjes, de avondjes zanzi, soms je opbeurende woorden, de vele uurtjes in onze hangmaten en de lol die we hebben gemaakt, hebben mijn suritijd nu al tot een toptijd gemaakt!

Ik zal onze suritijd nooit vergeten.. De vele borgoe foto's van ons zijn daar een blijvende herinnering van..

Het ga je goed lieve suus!

Saturday, 01 December, 2007  
Anonymous Anonymous said...

nou suus, je hebt me ontroerd..... welkom back in holland.
liefs van esther

Monday, 10 December, 2007  
Anonymous Anonymous said...

veel geleerd

Friday, 11 December, 2009  

Post a Comment

<< Home