20 November 2006

Zwangere mannen

"Kunnen mannen zwanger worden?" Dat was de vraag van de directeur van de basisschool. Pieter, een Nederlandse leraar, heeft er lang over gedaan om hem uit te leggen dat dat echt niet kan. Dit geeft een beeld van het kennisniveau in het binnenland.



We hebben twee dagen op de polikliniek gewerkt. Het is een vrij nieuw gebouw dat er is neergezet door de Medische Zending. Buiten is een wachtkamer voor de patiënten.





Broeder Jan draait de poli in zijn eentje. Officieel is hij verpleegkundige, maar hij behandelt alles wat zich voordoet. Het ene moment is hij het overgebleven stukje duim van een jongetje aan het verbinden (hij had het afgehakte stukje duim op sterk water staan), moet hij een kind opvangen dat door een schorpioen is gebeten, staat hij steentjes uit een kleuter te pulken (kind had een berg kiezels doorgeslikt), kiezen te trekken of gaatjes te vullen in het gebit van een patiënt of staat hij als verloskundige bij een bevalling.
En vaak zonder de juiste tools. Veel respect, want hij staat er dag en nacht, 7 dagen in de week, toch alleen voor op een bevolking van 1250 mensen. Zijn actieradius is uiteraard klein, want hij moet altijd bereikbaar zijn (op roepafstand).



Wij hebben meegeholpen met de wondenpoli, consultaties voor pasgeborenen, en de algemene poli.



Hij zat te snakken naar een assistent. Zou het graag doen en heb het serieus overwogen, maar ik kan niet met de mensen communiceren. Ze spreken Saramaccaans en daar kan ik niet al te veel van begrijpen. Zou wel de wondenpoli kunnen doen, wat al veel van zijn tijd opeist. Binnenkort is hij in Paramaribo, dan kan ik altijd nog zien of ik mee terug ga.

De meest gebruikte oplossingen voor de kwalen zijn het voorschrijven van paracetamol, vitaminepreparaten en antibiotica. Momenteel zijn er veel mensen met bloedarmoede of ijzertekort. Door de overstromingen zijn de kostgrondjes van de bewoners vernietigd en hebben ze zeer eenzijdig voedsel. Er is vrijwel geen groente en fruit te krijgen.

In het dorp Kajana wonen ongeveer 300 mensen en in totaal zijn er maar 3 families. Er lopen mensen rond met bepaalde afwijkingen. Een 'zesde' vinger of teen komt veel voor. Ook zijn er een aantal albino’s, en dat is toch wel apart om te zien. Ze hebben alle features van een Saramaccaan, maar zijn dan wit en hebben blond haar.



Op de poliklinieken in het binnenland wordt gewerkt met het 'Bolletjesformulier'. Hierop staan verschillende aandoeningen vermeld, zoals 'koorts', 'verkoudheid', 'malaria'. Zodra men een patiënt heeft met een van deze verschijnselen, moet er een bolletje worden ingekleurd op het formulier. Aan het einde van de week worden de bolletjes opgeteld en moet de uitslag worden doorgegeven aan Paramaribo. Op deze manier kunnen ze zien of er epidemieën uitbreken waarop dan actie kan worden ondernomen.

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Mooie verhalen weer over je avonturen in het binnenland. Ook heel leuk om te lezen en de foto's te zien, dus mee door blijven gaan, hoor.
Groetjes,
papa

Monday, 20 November, 2006  
Anonymous Anonymous said...

Goed bezig!
Ben trots op je!
en wat een baan heeft die Jan, veel respect voor iemand die dit doet!

Knuf voor jezelf en aan al die lieve kids

Monday, 20 November, 2006  
Anonymous Anonymous said...

Ha Suuz,

Jeetje, het blijft maar doorgaan! Grandioze verhalen en erg mooie foto's. Leuk ook dat je zelf hebt gevlogen. ook al heeft het je misschien een jaar of twee van je leven gekost, hehe ;-) Het ziet er allemaal heel bijzonder uit. En inderdaad, respect voor Jan. Maar zeker ook voor jou! Geweldig wat je doet en meemaakt. Ben jaloers! Zo anders allemaal. En leerzaam. Heel veel plezier maar weer! Weet je al iets meer over je plannen hierna? Ik heb gisteren een ticket voor Nieuw Zeeland gekocht. Vertrek 25 december en kom 1 februari weer terug in Melbourne. Dus mocht NZ ergens in je planning zitten... :-p

Tot horens!

Liefs Fem

Wednesday, 22 November, 2006  

Post a Comment

<< Home