24 October 2006

Brulaap

Als afscheidsweekend met de stagiaires van de zusterflat naar Brownsberg natuurpark gereden. Wederom over de bauxietweg, alleen duurde het nu een stuk langer en passeerden er veel vrachtwagens, dus veel stof moeten happen.



We hadden een huisje gehuurd bovenop de Brownsberg. Hier begint het uitgestrekte Amazonegebied en vind je nog ongerept oerwoud.



De berg is een restant van een halfmaanvormig bauxietplateau en steekt met zijn 500 meter hoogte boven het omliggende oerwoud uit. Hierdoor zijn er prachtige uitzichten over het Brokopondo-stuwmeer en de uitgestrekte groene jungle.
Door de aanleg van een stuwdam voor een electriciteitscentrale in 1964 is het Brokopondo stuwmeer ontstaan. Hierdoor is een groot gedeelte van het Saramacaanse grondgebied onder water gelopen. In totaal zijn er 34 dorpen verdwenen en werden 6000 inwoners verplicht te verhuizen. Na meer dan 40 jaar zijn de kale boomtoppen nog steeds te zien.

Geweldige wandelingen gemaakt naar kreken en mini-watervallen in de jungle. Ontzettend mooie tocht, maar ook enorm zwaar. Op de heenweg sterk dalend en je raadt het al.....op de terugweg sterk stijgend. En in de jungle anderhalf uur de berg op klauteren is echt geen grap. Maarja, je moet door en achteraf geeft het natuurlijk een ontzettende kik (en spierpijn).





De topattractie van Brownsberg is de brulaap. We hebben ze gezien, maar ze blijven hoog in de toppen van de bomen. Ze springen van de ene top in de andere op zoek naar voedsel en onderwijl luid krijsend. Ze maken echt enorm veel lawaai, wat moeilijk te definiëren is. Ik heb nog nooit zo’n geluid gehoord. In het begin dachten we dat het de wind was die loeide, daarna leek het wel een intercitytrein die voorbij raasde. Ik heb het geluid opgenomen met mijn telefoon, maar helaas heb ik die zaterdag tijdens een handige actie in het toilet laten vallen.......dus die doet het voorlopig niet meer.





De volgende ochtend vroeg het bed uit om de zonsopgang te zien boven het Brokopondomeer. Indrukwekkend. Daarna ontbijten wat werd opgeleukt door een stelletje brulapen.



En de volgende dag weer terughobbelen met de bus.

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

fa waka, suuz?

Leuk die groene vriend van je, was ie erg dichtbij? en giftig?
Enne inderdaad handige actie van je telefoon...... Moeten we toch naar de Apenheul om de brulaap opnieuw op te nemen. haha!
Staat er nog een afscheidsfeestje op het programma? Lijkt me wel een gezellige club om zo'n feestje mee te vieren!
Bij ons begint de ellende vandaag: de vloer eruit! Grrrr! Maar als je terug bent wacht er een geweldig lekker hollands maaltje op je uit onze nieuwe keuken!

Dikke kus!

Wednesday, 25 October, 2006  
Anonymous Anonymous said...

fa waka, suuz?

Leuk die groene vriend van je, was ie erg dichtbij? en giftig?
Enne inderdaad handige actie van je telefoon...... Moeten we toch naar de Apenheul om de brulaap opnieuw op te nemen. haha!
Staat er nog een afscheidsfeestje op het programma? Lijkt me wel een gezellige club om zo'n feestje mee te vieren!
Bij ons begint de ellende vandaag: de vloer eruit! Grrrr! Maar als je terug bent wacht er een geweldig lekker hollands maaltje op je uit onze nieuwe keuken!

Dikke kus!

Wednesday, 25 October, 2006  
Anonymous Anonymous said...

Hey Suzanne,

Heb ik toch liever mijn telefoon; die met die feature dattie uitgaat als iemand belt, maar verder doet hij het tenminste ;-))

Brulapen zijn inderdaad koel, tenminste in Costa Rica waren ze dat zeker!

All the best (ook voor je (driepotige) hond)

veel groeten,
Corné

Wednesday, 25 October, 2006  

Post a Comment

<< Home