Chips en cola

Gezien de laatste ervaring kan het alleen maar beter gaan! Inmiddels wel een aantal mooie bevallingen gezien, enorm kippenvel kreeg ik ervan....... Vooral het gezicht van de ouders bij de eerste huil van de baby. Dat een huil zo verlossend kan werken. Echt geweldig. Een van de vaders was vandaag zo gelukkig, dat hij meteen het ziekenhuis uit rende om chips en cola voor ons te halen, en dat om 7 uur 's morgens. Weer eens wat anders dan beschuit met muisjes.

Op de verloskamer werk ik vooral samen met een Belgische verloskundige en een aantal Nederlandse co's. En daar leer ik echt superveel van! Een van de co's gaf een klinische les over vaginale kunstverlossingen. Ik was nog geen 2 minuten terug op de afdeling of er was een vacuümextractie. Een heftige gebeurtenis, ook omdat de moeder pas 13 jaar was. Vooral bij het inknippen liepen de rillingen over mijn lijf. Ze hadden geen scherpe schaar, dus de arts moest een paar keer knippen. En wat het hechten betreft.......daar moet men vaak uren op wachten (aangezien alleen artsen hier mogen hechten) en op zondag wordt er sowieso NIET gehecht! Dat komt maandag dan wel weer! Brrrrr

Heb nu ook wat ochtenden op de baby-kamer gestaan, waar de pasgeborenen verblijven als ze onder controle van de kinderarts zijn. Sommigen zijn zo enorm klein dat je bang bent wat bij ze te breken. 1400 gram is niet veel baby. Maar wel leuk om die kleintjes te verzorgen, controles bij ze te doen en de moeders voorlichting te geven over van alles en nog wat.

Ook nog een baarmoeder gezien op het droge. Het lag gewoon in de spoelkeuken op de afdeling. Als ze zoiets verwijderen, laten ze het na de operatie blijkbaar aan de patiënt zelf zien...of ze nu willen of niet.....